Als kunst- en cultuureducator positioneer ik mij binnen het veld van kunst- en cultuurbemiddeling, waarin ik een brug wil slaan tussen kunst en samenleving. Mijn werk draait om verbinding, toegankelijkheid en eigenaarschap. Ik geloof dat kunst mensen niet alleen kan raken, maar ook kan activeren: het biedt ruimte om te reflecteren, te verbeelden en in gesprek te gaan over wie we zijn, waar we vandaan komen en hoe we ons tot elkaar verhouden.
In mijn praktijk staat bemiddeling centraal. Ik zie bemiddeling niet als het ‘uitleggen van kunst’, maar als het activeren van ontmoetingen: tussen
mensen en kunst, tussen verschillende perspectieven, tussen persoonlijke verhalen en maatschappelijke thema’s. Kunst en cultuur fungeren voor mij
als gespreksstarters, als manieren om het onbekende bekend te maken.
Door mensen zelf te laten maken, verbeelden of vertellen, ontstaat ruimte
voor meerstemmigheid. Zo krijgt kunst betekenis in het leven van mensen
die zich er eerder misschien niet in herkenden.
Wat mij kenmerkt is mijn oprechte interesse in mensen, mijn vermogen om
te luisteren, te verbinden, en mijn nieuwsgierigheid naar andere leefwerelden.
In mijn educatieve werk ontwikkel ik programma’s waarin maken en reflecteren hand in hand gaan. Ik werk graag in co-creatie met deelnemers, kunstenaars, docenten of buurtbewoners, waarbij ieder zijn of haar eigen verhaal of stem inbrengt. Daarbij richt ik mij vooral op mensen en gemeenschappen die van
huis uit minder toegang hebben tot kunst en cultuur, omdat ik geloof in het belang van inclusie en het delen van verschillende perspectieven.