Projecten
Workshops
Als kunst- en cultuureducator positioneer ik mij binnen het veld van kunst- en cultuurbemiddeling, waarin ik een brug wil slaan tussen kunst en samenleving.
Mijn werk draait om verbinding, toegankelijkheid en eigenaarschap. Ik geloof dat kunst mensen niet alleen kan raken, maar ook kan activeren: het biedt ruimte
om te reflecteren, te verbeelden en in gesprek te gaan over wie we zijn, waar we vandaan komen en hoe we ons tot elkaar verhouden.
In mijn praktijk staat bemiddeling centraal. Ik zie bemiddeling niet als het ‘uitleggen van kunst’, maar als het activeren van ontmoetingen: tussen mensen en kunst,
tussen verschillende perspectieven, tussen persoonlijke verhalen en maatschappelijke thema’s. Kunst en cultuur fungeren voor mij als gespreksstarters, als manieren
om het onbekende bekend te maken. Door mensen zelf te laten maken, verbeelden of vertellen, ontstaat ruimte voor meerstemmigheid. Zo krijgt kunst betekenis in
het leven van mensen die zich er eerder misschien niet in herkenden.
Wat mij kenmerkt is mijn oprechte interesse in mensen, mijn vermogen om te luisteren, te verbinden, en mijn nieuwsgierigheid naar andere leefwerelden. In mijn educatieve werk ontwikkel ik programma’s waarin maken en reflecteren hand in hand gaan. Ik werk graag in co-creatie met deelnemers, kunstenaars, docenten of buurtbewoners, waarbij ieder zijn of haar eigen verhaal of stem inbrengt. Daarbij richt ik mij vooral op mensen en gemeenschappen die van huis uit minder toegang hebben tot kunst en cultuur, omdat ik geloof in het belang van inclusie en het delen van verschillende perspectieven.
Mijn visie op kunst- en cultuureducatie is inclusief en relationeel. Kunst is geen doel op zich, maar een middel om werelden te openen, om jezelf en de ander beter te
leren begrijpen. Bemiddeling betekent voor mij: zorgen dat er ruimte is voor ontmoeting en betekenisvorming, aansluiten bij de actualiteit en de belevingswereld van deelnemers. Ik zie het als mijn rol om actuele thema’s zoals migratie, identiteit, kansengelijkheid en culturele diversiteit op een toegankelijke en menselijke manier te vertalen naar educatieve programma’s. Ik beweeg me graag op het snijvlak van instellingen en gemeenschappen. Ik ontwikkel formats die niet alleen informatief zijn,
maar vooral richt op betrokkenheid en persoonlijke ervaringen. Denk aan workshops, schoolprojecten of publieksevents waarin deelnemers hun perspectieven kunnen onderzoeken en delen. Kunst- en cultuurbemiddeling is voor mij geen tussenlaag, maar een onderdeel van hoe kunst betekenis krijgt in onze samenleving. Het is een uitnodiging tot dialoog, zelfexpressie en wederzijdse herkenning. Zodat kunst geen gesloten systeem blijft, maar een gedeelde ruimte wordt waarin iedereen zich kan herkennen, meedoen en uitspreken.
Mijn visie sluit sterk aan bij drie instellingen in Rotterdam:
• FENIX wil migratie voelbaar maken via kunst en persoonlijke verhalen. Dat sluit naadloos aan bij mijn wens om kunst in te zetten voor het bespreken van maatschappelijke thema’s. Aangezien er nog geen educatieafdeling is, zie ik hier een kans om via educatieve programma’s bij te dragen aan hun missie: mensen verbinden en perspectieven verbreden.
• STORE maakt kunst en design toegankelijk voor jongeren uit ondervertegenwoordigde groepen. De Design Club is een mooi voorbeeld van hoe kunsteducatie
jongeren eigenaarschap en een creatieve toekomst biedt. Hun focus op inclusiviteit, talentontwikkeling en participatie past bij mijn idealen als educator.
• Verhalenhuis Belvédère werkt via storytelling aan verbondenheid in de stad. Hun aanpak: persoonlijk, samenwerkend en vanuit gemeenschappen,
spreekt me sterk aan. Ik herken mezelf in de rol van inhoudelijke verbinder: een rol waarin je educatie programmeert, mensen verbindt en de stad betrekt.
Ontwikkelingen en vraagstukken die mij aanspreken:
• Taal(on)gelijkheid en meertaligheid: Hoe kunnen we jongeren die (nog) weinig Nederlands spreken toch volwaardig laten deelnemen aan kunsteducatie?
Hoe maken we ruimte voor visuele, non-verbale en alternatieve vormen van expressie?
• Kunst als brug: Hoe kunnen we kunstbemiddeling inzetten als een actieve vorm van maatschappelijke betrokkenheid, waarin kunst geen
eindproduct is maar een middel tot ontmoeting, zelfexpressie en gedeelde betekenisvorming?
• Toegankelijkheid van kunstinstellingen: Hoe kunnen plekken zoals musea zich echt openstellen voor diverse gemeenschappen, niet alleen als bezoekers
maar als gelijkwaardige gesprekspartners en kennisdragers?
Voorstel samenwerking Verhalenhuis Belvédère:
LINK PDF (Voorstel)
https://freight.cargo.site/m/O2399937083980342596586089995882/Voorstel-Workshop-Verhalenhuis-Belvedere.pdf